Wat zijn Romeinse Cijfers?
Romeinse cijfers zijn een traditioneel nummersysteem dat zijn oorsprong vindt in het oude Rome. Dit systeem gebruikt letters uit het Latijnse alfabet om getallen weer te geven. De basisletters zijn I (1), V (5), X (10), L (50), C (100), D (500) en M (1000). Door deze letters te combineren volgens specifieke regels kunnen alle getallen worden weergegeven.
Het belangrijkste principe is dat wanneer een kleinere waarde voor een grotere waarde staat, deze wordt afgetrokken (zoals IV = 4), maar wanneer deze erachter staat, wordt deze opgeteld (zoals VI = 6). Romeinse cijfers worden vandaag de dag nog steeds gebruikt voor klokken, hoofdstuknummering, monumenten en formele documenten.
Normaal → Romeins
Voer een getal in (1-3999)
Romeins → Normaal
Voer een romeins cijfer in
Basisregels voor Romeinse Cijfers
- I = 1, V = 5, X = 10, L = 50, C = 100, D = 500, M = 1000
- Letters worden van links naar rechts gelezen en opgeteld
- Een kleinere waarde vóór een grotere betekent aftrekken (IV = 4, IX = 9)
- Een kleinere waarde ná een grotere betekent optellen (VI = 6, XI = 11)
- Maximaal drie dezelfde letters achter elkaar (III = 3, XXX = 30)
- Het systeem werkt van 1 tot en met 3999
